Δεν ξέρω με ποιο τρόπο εσείς διαλέγεται το βιβλίο που θα αγοράσετε, εγώ πάντως πρώτα κοιτάζω το εξώφυλλο και αν μου αρέσει συνεχίζω με τον τίτλο, στο τέλος διαβάζω και τη περίληψη. Ποτέ δεν κοιτάζω το όνομα του/της συγγραφέα. Έτσι λοιπόν, βρέθηκα να έχω στην κατοχή μου αρκετά βιβλία συγκεκριμένων συγγραφέων χωρίς να το έχω συνειδητοποιήσει. Το βιβλίο που σας προτείνω σήμερα συγκαταλέγεται σε αυτή τη κατηγορία.
Ένα ακόμη μυθιστόρημα της Ρένα Ρώσση-Ζαϊρη (εκδόσεις Ψυχογιός).
"Τέσσερις ήρωες που ερωτεύονται, πονούν, χαίρονται, συγκρούονται, αναρωτιούνται ως που μπορεί να φτάσει ένα άνθρωπος που αγαπάει. Ίσως και μέχρι το φόνο; Είναι ποτέ δυνατόν; Έχει, άραγε, όρια η αγάπη; (από το οπισθόφυλλο).
Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο, που έκανε την κόρη μου να βάλει στόχο της ζωής της πως ότι και αν κάνει είτε σε επαγγελματικό επίπεδο είτε σε προσωπικό, να φύγει από την πόλη για να ζήσει κοντά στη φύση.
<............Πολύ γρήγορα άρχισα να καταλαβαίνω πως οτιδήποτε υπάρχει στη φύση κάνει ευτυχισμένους τους ανθρώπους. .... Και χαιρόμουν πολύ που είχα ανακαλύψει το δρόμο της ευτυχίας. Το χώμα, ο ουρανός, τα δέντρα, τα φυτά, τα πουλιά, τα έντομα. Τόσα και τόσα που κρύβει η γη κι εμείς δεν τα ξέρουμε.
Τώρα που μεγάλωσα ξέρω καλά πως όλα όσα κάνουν ευτυχισμένο έναν άνθρωπο μας τα έδωσε ο Θεός απλόχερα. Κι όσο πιο ευτυχισμένος είναι κανείς τόσο θέλει να αγκαλιάζει τους άλλους γύρω του και να τους κάνει κι εκείνους ευτυχισμένους. Η ζωή είναι τόσο απλή. Τόσο υπέροχη. Γιατί δεν το καταλαβαίνουν αυτό οι άνθρωποι;......................>
Το αγαπημένο μου κομμάτι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά τόσο βαθειά αληθινό....